Datça'ya taşındığımızdan beri tatmin ettiğim en büyük zevklerden biri, her mevsim vazolara taze çiçek koyabilmek.. Büyük şehirde yaşarken oldukça pahalı olabilecek bu durum, burada bedava.. Beni bilenler bilir ne zaman yürüyüş yapsam, hep koca bir demetle dönerim eve.. Doğa'nın eli öylesine açık ki..
Ancak baharda en çok bulunan çiçeklerden biri olmasına rağmen gelincikleri koparmaya bir türlü kıyamam. Öylesine zarif, öylesine narinler ki bir türlü elim gitmez.. Ama baktım bu sabah gelinciklerle dolu yandaki tarlayı biçmeye başlamışlar, koşup hemen kocaman bir demet topladım ve bu kırmızı enerjiyi bugün sizlere de sanal ortamdan yolluyorum..Bakması bile içinizi ısıtmadı mı?
Since we moved to Datca, it is so easy for me to fulfill one of my biggest pleasures which is to fill every vaze in the house with fresh flowers.. A pleasure that could be very expensive to fulfill when living in a big city, is totally free here..Whenever I go to a walk in the nearby fields, I always come home with a big bunch of wild flowers.
However, when it comes to poppies, I always restrain myself from picking them as they are so delicate. But when I realized that they were plowing the nearby garden this morning, I picked a big bunch to sent you this red energy..
Nasıl narin nasıl güzeller, harika görünüyorlar.
ReplyDeleteAyşegül ne iyi oldu bu gelincikleri gösterdiğin :) Bugünlerde gelinciklere takmış biri olarak bana çok güzel model oldular :)
ReplyDeleteSevgiler
Öyle güzeller ki bakmaya doyamadım, öyle takılı kaldım ekrana...
ReplyDeleteAyşegül bizim kaldırımda bitmiş bir tane, geçenlerde instagrama koymuştum..ama gelincik konusunda ben de seninle hemfikirim, çok kırılgan, nazik geliyorlar bana..sanki kopardığım an solup gidiverecekmiş gibi..
ReplyDeleteBen de hanımeline taktım bu ara..yan apartmanın bahçesinde var ama utanıyorum gidip koparmaya:))
gelincik çiçekleri ne hoş*-*
ReplyDeleteGelinciklere bende bayılırım ve aynı sizin gibi kıyamam onları kopartmaya, dokunmaya. Eski projemizde kaldığımız şantiyede kocaman gelincikler oluyordu. Aralarına girip onlara bakıyordum doya doya. Sadece bir kere almıştım içlerinden birini, rengi mora döndü ama hala durur. Gelinciklerde ayrı bir hava ayrı bir ruh vardır, öyle gelir bana. Gelincik şurubu yaparlarmış eskiden annem hep anlatırdı, bir kere denemeyi çok isterdim doğrusu..Fotoğraflar yine her zamanki gibi harika. Cezayir bugün kasvetli, o yüzden ruhumu iyileştirdi içimi aydınlattı bu ışıklı kareler. Kocaman sevgilerimle
ReplyDeleteçok güzeller çok naifler
ReplyDeleteçok güzeller..çocukken gelincikleri toplayıp şurup yapar içerdik..çok hoş bir tadı vardı,hala hatırlarım..sevgiler..
ReplyDeleteblogunuza bayıldım. yaz gibi=) cotoğraflar yazılar içimi açtı.
ReplyDeleteAyşegül o kadar severim ki bu çiçeği.
ReplyDeleteÇocukluğumdan bir sürü anısı var hala, mutlu eder beni.
Geçenlerde Mete, Çanakkale'den gelirken yol kenarından köküyle koparmış getirmiş. Hemen diktim balkondaki saksılardan birine. Bir tanesi tomurcuk halindeydi, baktım bu sabah açmış:) o kadar mutlu olsum ki anlatamam. Birde böyle demet haline gelirlerlerse var yaaa... değme keyfime. Gerçi bunlar geniş toprak ister, bahçe ister ama olsun. Şimdilik idare etsin bakalım saksıda.
Enerji buralara kadar geldi. Kırmızı kırmızı...
ReplyDeleteÇok hoş çok ,fotoğrafların o kadar güzel ki ne çeksen buraya hangi çiçeği koysan bayılıyorum ben!
gelinciklerde eminim yüreğin kadar güzeller...Benim doğduğum yerler bambaşka. Denizi,dağı,havası bi başka güzel. Aslında ben o kadar çok şanslıyım ki. Sizin bu yazınızdan sonra bunu daha iyi ve bir kere daha anladım. Kocaman bahçe içinde bulunan,heryeri ağaçlarla,çiçeklerle bezeli bir evde büyüdüm ben. Dalından ayva kopardım,taşta dövdüm yedim, erik kopardım, vişneye bulandım kıpkırmızı oldum. Ama olsun çok güzelde. Betona sıkışıp kalmaktan,nefes alamamaktan çok çok çok daha iyiydi. Minnettarım yaradana bu yüzden bir kere daha. Bahçemizde hiç yeşermeyen bir boşluk vardı. Annem oraya geçen yıl gelincik tohumlarını serpmiş, bu yıl görmeliydiniz daha 15-20 gün öncesine kadar inanılmaz güzel ve çok ve kırmızıydılar. Keşke buralara gelebilseydiniz de bu havayı solusaydınız. Yolunuz düşerse mutlaka bekliyorum.
ReplyDeleteablacım sen fotoğraf çekmeye ve o hissettiğin güzelliği sergilemeye aşıksın. Çünkü, biliyorum ki hissetmesen hissettiremezsin. Ne mutlu sana. En azından mutlu olduğun şeyi yapıyorsun. Bunu yaparken mutlusun, bunu hissetmek çok hoş bence. Şükretmelisin bunun için bile olsa (fikrimdir sadece, ileri gittimse affet.)
ReplyDeleteI love poppies! So vivid and nice.
ReplyDeletefotoğraflarınıza kattığınız ruha bayılıyorum bütün hayatın yoğunluğundan çekip bizlerle paylaştığınız fotoğraflara bakarak kendimiz sıfırlayıp yenileniyorum teşekkür ederim kütük evimiz artık yavaş yavaş ortaya çıkıyor vaktiniz olursa bloğuma beklerim
ReplyDeletehttp://egemelih.blogspot.com.tr/2014_05_01_archive.html