Evim EVİM'de ( ve perde arkası..)

100 sayısının her halde pek çoğunu aldığım EVİM dergisinin 100. sayısında bu ay biz varız.. Kendim defalarca döne dolaşa aynı kareleri çeksem de, insanın kendi evini muhteşem çekilmiş fotoğraflarla bir dergi sayfalarında görmenin tadı bir başkaymış.. Bu güzel ve keyifli çalışma için EVİM dergisine buradan bir kez daha çok çok teşekkürler..

This month our house is featured in the 100th issue of the decoration magazine EVİM..  Although I took many photos of my home for the blog, it was such a great feeling to see your house in the pages of a magazine.. 

Şimdi gelelim perde arkasına...  Günseli Hanım'la bir kaç kez mesajlaştıktan sonra çekim için detayları ve tarihi hesaplamıştık ve ben ajandama Mayıs ayının son günlerinden birini işaretlemiştim..

Nisan ayının son günlerinde ben daha, çekime nasıl olsa bir ay var diye rahat rahat otururken, Datça'dan instagaramda yayınladığım bir fotoğrafa, Günseli Hanım ay ne güzel 3 gün sonra bizde oradayız diye bir mesaj atmaz mı... Benim buradan attığım çığlık İstanbul'a ulaşırken, hemen ama biz bir ay sonraya anlaşmıştık diye mesaj attım.. Onun attığı çığlıkta buraya ulaşa dursun, bir kaç saniye sonra telefonda bulduk birbirimiz.. Uçak biletleri alınmış, otel ayrılmış yapacak bir şey yok..

Tahmin edebileceğiniz gibi o 3 günde karı koca deliler gibi çalıştık.. Tüm saksılara çiçekler ektik, balkonları açtık, kışlık eşyaları kaldırdık, kısacası normal şartlarda aheste aheste 1 ay içinde döndüğümüz yazlık halimize 3 gün içinde dönüverdik.. 

Çekim günü, neredeyse günün büyük bir kısmı elektrik kesik olmasına, onlar için yaptığım börekleri, çörekleri pişirememe rağmen hem çalıştık, hemde çok eğlendik.. İbrahim Bey, benim asla çekmeyi beceremediğim evin en karanlık köşelerini, adeta güneş ışığı altındaymışcasına çekerek beni mest etti.. Hala kurmaya çok üşensem de, fotoğraf çekerken tripod kullanmanın anlam ve önemini çok değerli bir fotoğrafçıdan öğrenmek ise bu günün bonusu oldu..  

Akşam saatlerine kadar, hem çalıştık, hem yedik içtik, hem bol bol muhabbet ettik.. Bizim için çok keyifli bir gün oldu.. Ve tabii bu güzel günün anısı da EVİM dergisinin 100. sayısı oldu.. Kesinlikle hep saklayacağız..

Bu arada evin diğer sakinleri, bizim dört ayaklı kızlar ne yaptı derseniz, kedi Hestia akıllı uslu kendisine gösterilen yerde oturmayı başardığı için bu özel sayıda, kendine bir yer buldu.. Ama Hera, onun için en geçer akçe, dilim dilim sucuk rüşvetine rağmen, her zaman olduğu gibi poz vermeyi reddetti ve günün büyük kısmını, en sevdiği şeyi yaparak, aşağıdaki gibi geçirdi..