İncir fotoğraflarının ardındaki gerçekler (!)

İstanbul'dan yazdığım bu yazının başlığı gördüğünüz gibi ''İncir fotoğraflarının ardındaki gerçekler''

Title of my today's post is ''The truth behind fig photos''

İncir mevsiminde çekilen muhteşem incir fotoğraflarını görünce, bende uzun zamandır incir fotoğrafı çekmek istiyordum. Hani şu peynirle, prosciutto jambonuyla servis edilen, bal dökülen fotoğraflardan bahsediyorum.. Anlamışsınızdır siz onları.. Datça'da tadı muhteşem olsa da görsel açıdan doğru dürüst incir bulamamıştım.. Zaten biz orada sabah alışveriş yaparken, gece toplanmış inciri istemeyiz.. İncir dediğin hemen toplanmalı, üzerinden daha balı damlarken mideye indirilmeli..Tahmin edeceğiniz gibi bu aşamada da neyin fotoğrafını çekeceksiniz. İncir dediğin bir varmış, bir yokmuş misali..

Dün önünden geçerken baktım bizim manav artist gibi incirleri sıralamış. Şöyle bir yokladım, olgun da gibiler... Hemen aldım tabii.. Ben hala Datça midesi ile yaşadığımdan hemen hepsini mideye indireceğimi düşünüyorum.. Meğerse ben İstanbul'lu olmayı unutmuşum..

Öncelikle incirler olmadan toplanmış, soğuk hava depolarında falan olgunlaştırılmış, dolayısıyla da hiç bozulmadan süper star edasıyla buralarda manav tezgahlarına kurulmuş.. Görüntü harika ama lezzet desen aslının %10'u.. İncir fotoğraflarına bakınca daha önceden hiç anlam veremezdim, insanlar neden bu kadar lezzetli bir meyveyi peynirle, jambonla falan yiyorlar diye.. 4 yıl Datça'da incir yedikten sonra, İstanbul'da ilk ısırığı alır almaz nedenini anladım tabii.. Balla'da yenir, peynirle de yenir bu incir çünkü maalesef aslının sönük bir kopyası..

Gördüğünüz gibi İstanbul inciriyle, kalabalığıyla,kabalığıyla, gürültüsüyle bana fenalıklar getirmiş durumda.. Neyse ki Datça'ya , çiçeklerime, böceklerime, masmavi denizime, gökyüzüme ve şekli yamuk yumuk olsa da, daha ilk ısırıkta insana gastronomik orgazm yaşatan dalından yeni koparılmış incirlerime kavuşmama çok az kaldı. Bir aksilik olmazsa Salı günü erkenden, İstanbul'u sevenlerine ya da mecbur olanlarına bırakıp biz Datça'mıza dönüyoruz..

Beni daha keyifli bulacağınız bir sonraki yazımda görüşmek üzere..

I love looking at lovely photos of the figs during the season.. You probably know the ones that I mean. The ones served with cheese and prosciutto on a nice plate.. I always wanted to take photos like that but never have the chance as the figs we ate in Datça are not really photogenic, and we are usually eating them within a couple hours after they were picked from the tree..

Yesterday while I was shopping at the grocery in İstanbul, I found these great looking figs and of course immediately bought some.. To tell you the truth, before I have never understood while people prefer to eat such a delicious fruit with cheese and prosciutto and add honey.. But my first bite told me why.. They are probably giving you only 10% of the original taste.. As these very delicate fruits picked very early and matured in cold warehouses on the way to mass markets, they are losing most of their juice and taste..

I wish you all a great week and hopefully my next post will come from Datca on a much happier tone...