Bali'deki otelin kapısından çıkıp, Datça'ya ulaşmamız tam 30 saat sürdü..Uçaklar ve havaalanlarında geçen uykusuz ve gripli hallerden sonra nihayet sevgili evimize ve püfür püfür esen Datça'mıza kavuştuk..Biliyormusunuz bu seyahatin sonunda artık yaşlanmaya başladığımı düşündüm...Eskiden olsa, havaalanından direk işe gider, biri sabahtan, biri de öğleden sonra iki toplantı kotarır, akşama da şıkır şıkır eve döner bavullarımı açmaya başlar, normal hayatıma hemen dönerdim...Ama şimdi öyle mi bavullar ve yıkanacak çamaşırlar beni üst katta bekliyor ve hala çok yorgun ve hafiften hastayım ama şimdi balkon keyfi zamanı..
Önümüzdeki postlarımda bol bol Endonezya esintileri yakalayacaksınız..Şimdilik bol yeşillik, çiçekler ve hemen vazoya dönüştürdüğüm yeni mumluğumla buradayız..
It took 30 hours from hotel at Bali to reach our home at Datca..After sleepless hours at airplanes and airports we are finally at our windy and cool Datca... After this trip, I thought that I am getting older.. In the old days after such a long trip I remember going to my office directly from airport, handle two meetings; one in the morning, one in the afternoon and then return home at night as it was a usual day..Now I still feel so tired and a huge pile of laundry is waiting me upstairs as well as a suitcase to open..But now it's time to relax at our verandah..
In my coming posts, you will probably see lots of things that will inspire Indonesia..For today, there are lots of green, flowers and my new candle holder turned into vase...