Datça'ya bugün kış tam anlamı ile geldi..Bir kaç gündür ayak sesleri kuvvetli kuvvetli geliyordu zaten..Şu anda yağmur, fırtına dışarısı berbat..Böyle havaların bizi mecburen eve kapatmasının güzelliği ise hem evde keyif yapmak ( mesela biraz önce sıcak çukulata eşliğinde en son Die Hard filmi seyredildi..) hemde hobilerle uğraşmak...Aslında doğruyu söylemek gerekirse, son dönemde size gösterecek doğru dürüst bir şey olmasa da ufak tefek parçaları bol bol boyuyorum..Annem sağ olsun, bu boyama aşkımın ona da bir yerde işe yarayacağını keşfetti ve mutfağında ne kadar teneke kutu varsa bana getiriyor..Son dönemde bayağı bir teneke kutu boyadım..Çok hoş hediye kutuları olarak da kullanılabileceğini düşünüyorum..
Winter finally arrived to Datca..It's all heavy wind and rain outside.. The good part of bad weather is we are enjoying ourself inside the house..We just finished watching a movie along with hot chocolate..Also I am finding lots of time to finish my craft projects..Lately I am painting lots of cans..My mother loves my creations with them and keep bringing all the empty ones.. I think they are also very good to use as gift boxes..
Birde çok yetenekli arkadaşımız Nil Şafak Bayrakçı'nın yaptığı bu suluboya çalışmanın çerçevesini beyaza boyadım..Resim harika olmasına rağmen parlak, plastik çerçevesini bir türlü bir yere yakıştıramıyorduk.. Çerçevesinin değişmesi için bir kenarda duruyordu..Elime boyaları ve fırçaları almışken bir deneyeyim dedim ve sonuç harika oldu..Önce 2 kat astar boya, sonra 2 kat akrilik boya ve mat vernik uyguladım..
I also painted the frame of this lovely watercolor painting made by our very talented friend Nil Şafak Bayrakçı..Although the painting was lovely, its plastic, shiny frame was bothering me, so it was staying in the closet for a change of frame..When I was playing with my paints and brushes, I decided to give it a try.. After 2 coats of primer and 2 coats of acrilic paint, I used matt varnish and the outcome is just great..
Güllerin ve çerçevenin fotoğraflarını çekerken, içeride kalmaktan canı çok sıkılan Hestia'da gelip beni izlemeye başladı.. Bu arada aklımdayken onunla ilgili çok komik bir şey anlatayım sizlere..Biz Hestia'yı çok bebekken almadık, bizim kedimiz olana kadar sokakta bayağı zor zamanlar geçirdi.Özellikle kış zamanı, büyük kedilerden ona yiyecek bir şey kalmıyor, bol bol da dayak yiyordu. Sonra bizim evin kedisi olmasına rağmen hep yabani bir tarafı kaldı..Ne kendini çok fazla sevdirdi, nede fırsat buldukça sokağa kaçmaktan geri durmadı.. Ancak bu kış nedense ev kızı olmaya karar verdi..Evden ancak ya ben zorla çıkartırsam ya da tuvalet ihtiyaçlarını karşılamak için çıkıyor..Bu arada 15 gün önce ilk defa aşağıdaki yerinden vaz geçip yukarıda bizim yatakta yatmaya başladı...Artık iyice ev kedisi oldu, bizim kedimiz oldu diye çok sevindik tabii..Hestia'nın bizle yatmaya başlamasının 3. günüydü sanırım, evimizde kocaman bir farenin'de yaşadığını anladık..Hem kedisi, hem köpeği olan bir evde ne kadar cesur bir yürek anlayın işte..Herkes kediyi atın, fareyi tutun gibi espiriler yapmaya başladı tabii benim bozuk fare savarım hakkında..Neyse bizim bahçıvan Mustafa geldi ve sıkı bir meydan savaşı verdikten sonra fareyi öldürdü.. Ve bilin bakalım ne oldu..O günden sonra bizim fare savar yine aşağıda kendi yerinde yatmaya başladı..Anladık ki bizim ki fareden korkup, bizim yanımıza sığınmaya geliyormuş..
While I was taking the pics of roses and the frame my best model was right beside me..Let me tell you a very funny story about her..Hestia did not come to us as a small kitten.She has spent considerable time as a stray cat, and tried to survive among the big cats as a little one.Although we adopted her after a while, wild side of her always remained..She rarely allowed us to pet her and ran outside at her first chance..However this winter I think she decided to give a try to be a house cat..Now she rarely spends time outside..And when she came to our bed to sleep about 15 days ago, we were so happy and believed that she is finally ours..After she slept 3 nights with us in our uptairs bedroom, we found out that there was another creature living in our house. A rat..Imagine what a brave soul he/she was, to come and decide to live in a house with a cat and a dog. To make a long story short after some chasing finally our gardener killed the rat and Hestia's sleep in our bed came to an end and she returned to her normal place downstairs. After all these, now we are thinging that she only came because she was afraid of the rat..As you can imagine everybody is joking about my little baby, saying nasty things like ''You should have to keep the rat and throw the cat..''
Boş peynir kutuları biraz uğraş, biraz boya ve bira da peçete ile işte bu hale geliyor...
With some paint and napkin cuts empty cheese cans are turning into these..
Şu güzelliğe bakar mısın, asil bir kere, ne diye uğraşacak fareyle mareyle:))
ReplyDeleteBu arada teneke tutular nefis olmuş, tam fotoğraflık...
hahaha:)
ReplyDeleteFareden korktu kedi, kedi pırrr uçu verdi:))) Bana bu şarkıyı hatırlattı:)
Kayahan söylüyordu yanlış hatırlamıyorsam:)
Tam sizlik olmuş şimdi.
Teneke boyalar süper! ellerine sağlık...
Yüreksiz ama güzel bir kedi bu Hestia. Kutular çok şirin olmuş, ellerinize sağlık:)
ReplyDeleteO nasıl bir güzellik öyle yahu! Fareler sıradan kedilere kalsın, Hestia'nın işi değil bence fare avlamak ;)
ReplyDeleteKutular da şepşeker ;)
Kutular şirin ama ben Heista hikayesine bayıldım. Kedilerin bi tanesi :)
ReplyDeletehah hah ha şahaneymiş,kedi fare efsanesi bozuldu böylece,ancak kendileri çok güzel.:)
ReplyDeleteeviniz de tabii
çok sevgiler
Çok komik yaa:)) Bizim siteye de bir anne kedi dört tane yavrusuyla sığınmıştı geçen yaz. Oğlum çok sever hayvanları. 1 litrelik kutu sütü alıp bebek görmeye gittik. Boş evlerden kendilerine mekan yapmışlar. Bebekler çok ürkekti. Anne kedi süt içmeye geldi biz azıcık uzaklaşınca. Sonra baktı bizden zarar gelmiyor yakınına da aldı bizi. Yavrular hem oyuncu, hem korkaktılar, sadece biri geldi. Bu arada yürüyüşe çıkan bir komşu hanım, o zamanlar sitedeki bir ya da iki tane olan küçük çocuğun zarar görmesini istemezmiş de, kediler zararlı olmasınmış da, sitede beslenmeleri, bulunmaları ne derece doğruymuş da, iki dakkada canımı sıktı gitti. Zavallı kedicikler, süt içmekten bile korkuyorlardı, değil ki kendilerinin 5-10 katı büyük bir canlıya zarar versinler. Aslında yakalayabilsek aşılarını da yaptıracaktık ama ne mümkün. Bir de çocukların bakıcıları, ebeveynleri var. Bir de bu oğlanlar büyüyünce askere gidecekler:) Bir de ben bu komşudan nefret ettim o an:)) Neyse, şimdi aynı kediler mi bilmem ama, arada bir kedi görüyoruz ortalıklarda. Ayol ben bu sitede gelincik gördüm ki, o daha tehlikeli zavallı kedi ne zarar versin. Ama eşim beslemeye devam edersek avcılık özelliklerini yitireceklerini söyledi. Belki sizin kedicik de evde beslene beslene avlanmayı unuttu.
ReplyDeleteHestia'ya bayildim. Masallah cok guzel bir kedi. Bir ara hastaydi degil mi? Cok uzulmustum. Aramiza geri dondugune cok sevindim.
ReplyDeleteZamane kedisi işte, fareyi kendisi yakalamıyor, outsource ediyor :))
ReplyDeleteKatılıyorum sana ve bayılıyorum bu soğuk günlere..İstanbul'da sabah-akşam saatlerinde trafiğe çıkma derdi olmayınca, yağmıur güzel şey, tam evde keyif yapmalık..Ya da dışarı çıkıp, yağmurda ıslanıp eve dönüp keyif yapmalık..Ama keyif yapmalık işte:))
Aaa tabii ki korkacak fareden ,bir kere o ev kızı olmaya karar vermiş öyle eski model kedi hallerine dönecek değil ya!
ReplyDeleteGüzelliğin yeter Hestia boş veeeer fareyi mareyi sen kuru mama yakala yeter!
Fotoğrafların güzelliğine bakar mısınız? Bayılıyorum senin fotolarına. Ben de artık bir fotoshop proğramı edinmeliyim.
Kuzu Hestia. Kardeşim benim patimi kana bulattırmayın, evde sulh, her yerde sulh demiş, çıkmış işin içinden işte.
ReplyDeletekediye çok güldüm baya ürkmüş.
ReplyDeletetenekelere bayıldım, resmen teneke teneke peynir kutusu alasım geldi. ama nasıl yapılır bilmiyorum. diy olarak nasıl yapıldığını paylaştın mı diye diy başlığı altındaki yazılarına baktım ama göremedim. Eğer paylaşabilirsen çok sevinirim. Bayıldım, ellerine emeğine sağlık!
Elinize sağlık kutular pek zarif olmuş...
ReplyDeleteBu harika öykünün baş kahramanı Hestia'ya da sevgiler. Pek sevilesi çıkmış fotolarda :)
kedin süper ya :))))
ReplyDeletetabii ellerine sağlık demeyi unutmayayım...
Lovely blogpost!AriadnefromGreece!
ReplyDelete40 yıl düşünsem peynir kutularından bu güzelliklerin yapılabileceği aklıma gelmezdi..çook beğendim:)nasıl yapılıyor ki?
ReplyDeleteKutular çok güzel olmuş! Hestia'ya zaten bayıldığım malum :) Eskidendi o fare yakalayıp yemeler, şimdi karınları tok sırtları pek ev kedilerinin ne işi olur farelerle :) Bu yüzden yemez ama oynar, gider uğraşır yine de. Ama yavrum Hestiacık bir de korkup anneciğinin yatağına kaçmış :) Çok tatlı ya...
ReplyDeleteBoyamalarınıza diyecek söz yok hepsi çok güzeller ellerinize sağlık ama Hestia'ya çok güldüm :) Yazık korkmuş fareden.
ReplyDeleteHestia çok cesurmuş. güldüm hallerine:))
ReplyDeletebeyazlar şahane her zamanki gibi...
Maalesef insanlar kedilerin içgüdülerini köreltti herhalde. On yıl önce kediyi farenin yanına bıraktık. 30 a40 cm bir alanda ikisi de birer köşeye kaçıştılar. Kedi de sokak kedisiydi üstelik. Ayrıca bu kediler mangal partisinin bitmesini uslu uslu bekler ve pişmemiş ete ,tavuğa el sürmeden beklerlerdi. Muhtemelen çiğ etin yeneceğini bile unutmuşlar.
ReplyDeleteBen sana teneke kutulara yaptığın işlemi ve kullandığın boyaların astarın filan cinsini markasını sorsam ayıp olmaz dii mi?
Sevgiyle...
Ayy canım ya kıyamam ona ben nasıl da korkmuş demek ki. Pek de pamuk bir şey:) Bizim eski projemizde stfa'dayken kaldığımız şantiyede farelerden korkan kocaman panter gibi bir kedimiz vardı. Ama fareler öyle kocamandı ki korkmakta haklıydı kendileri:) Umarım bundan sonra da gelir yanınızda yatar, o his çok başka. Ben şimdi kedim cicoz gece yanımdan gider de başka yere yatarsa üzülüyorum neden gitti diye:) Ayrıca teneke kutuların boyanmış halleri harika ve bu dönüşüm tenekelere çok ama çok yakışıyor bana kalırsa:) Sizden görünce benim de hepsini boyayasım geliyor. Ayrıca çerçeveniz de çok güzel olmuş ellerinize sağlık. Buralarda da artık canavar yağmurlar başladı. Bir dadandılar mı gitmiyorlar. 20 gündür aralıksız yağıyor, bakalım daha ne kadar sürecek:) Sevgiler ve selamlar çok. Hestia'yı da benim için öpün sevin lütfen ve onun o tüylü çıtır kulaklarını ısırmak istediğimi söyleyin:):) Hele bir de o patileri kıvırışları yok mu ahhh deliriyorum:):)
ReplyDeleteHestia kendisine iyi bakıldığından emin, o yüzden fareyle ilgilenmemiştir, karnı tok çünkü:))
ReplyDeleteBoyama işleri nefis olmuş! Ben de bir kurs buldum ama bir aydır o kadar çok ölüm, hastalık, misafir işleriyle uğraşıyoruz ki, bir türlü başlayamadım:(
Ellerine sağlık
Hestia looks adorable! I just love her! And I find the fact she might be afraid of rats soooo cute ;)
ReplyDeleteBig hugs to both of you!