Bir Kedim Bile Yok...

Evet, Sevgilim, köpeğim yanımda ama şu an itibari ile bir kedim yok..Bir önceki yazımda önce kaybettik diye yazmış, akşam saatlerinde bulununca da hemen bulduk diye altına not düşmüştüm..Bulduğumuzda çok hastaydı Hestia. Cumartesi gecesini evde geçirdi. Biraz yemek yiyip ve bol bol su içince biz de umutlandık..Pazar sabahı yine biraz süt ve su içti..Sevgili, misafirlerimizi otobüse yetiştirmek için Marmaris'e götürdü, döner dönmez hemen veterinere götürecektik..Ama o arada kaşla göz arasında yine kaçtı...Dün bütün gün aradık ama nafile, sanırım bu kez bulunmak istemiyor... Hep derlerdi, kediler sahiplerinin yanında ölmek istemez diye, pek inanmazdım ama sanırım doğruymuş...

Daha öncede köpeklerim olmasına rağmen, Hestia benim ilk kedimdi..Dolayısıyla benim için o kadar kıymetli ki anlatamam..Tahminen 100 metre çaplı bir yerde ölmeye yattı ve biz onu bulamıyoruz.En çok bu çaresizlik vuruyor insana...

On my last post, I wrote about the disappearance of our cat Hestia..After that post, on Saturday night we found her very ill at the garden of a nearby house..But that night when she ate a little bit and drank lots of water we were very hopeful that she is going to be OK.On Sunday morning she was still very weak but still drank some milk and water..But while we were getting ready to take her to vet, she dissapeared again..Yesterday and today we checked everywhere but I think this time she does not want us to find her..I always heard about cats leaving their homes when they are going to die but always think that its a kind of an urban legend but I think its true..

I always had dogs but Hestia was my very first cat so she was very precious..She thought me all the good sides of having a cat..The worst think is that I am feeling so desperate right now because she is probably waiting her death in a radius of  50 metres close to us and we are unable to find her..