Salı günü Datça'yı sonbaharın ilk fırtınası ziyaret etti ve yine ilk şiddetli yağmuru yağdı..İstanbul'da yaşarken böyle değildi ama burada yağmuru, fırtınayı saati saatine takip etmeye çalışıyoruz..Çünkü şiddetli yağmur ve fırtına geliyorsa, balkonların toparlanıp kapanması, bahçedeki alet edavatın,mobilyaların, çiçeklerin bir kuytuya çekilmesi gerekiyor..
On Tuesday morning the first storm and the rain of this autumn hit our shores..We were not particularly careful about weather conditions while we were living in İstanbul but here as we have to arrange the house and the verandahs against the weather conditions, we are following the weather charts..
Pazartesi gecesi de tüm bu hazırlıkları yapıp yattık ve yatakta yine nemli gözlerle küçük kedimiz Hestia'yı konuşuyoruz..(Daha önce olanları burada ve burada okuyabilirsiniz.)Onun yağmurdan ne kadar nefret ettiğini bildiğimiz için, eğer ölmediyse bu yağmur son şansımız, ne yapar ne eder eve gelir diye umutsuz da olsak, o küçücük umut kırıntısını canlı tutmaya çalışıyoruz..Sabaha karşı yağmur ilk damlalarını atmaya başladığında sevgili çıkıp çıkıp bahçeleri kontrol etti, gelen giden yok..Sonra çay demlemek için ben aşağıya indiğimde, bir baktım yarı baygın bir halde bahçenin bir köşesinde yatıyor..Tabii kaptığımız gibi gidip veterinerimizi yatağından kaldırdık..
Şimdi doğrusunu söylemek gerekirse,çocuğuna kötü davranan, ihmal eden anne babaları gördükçe, bu insanların anne baba olmasına izin vermemek lazım diye ahkam kesmişliğim çoktur..İşte aynı hesap bazı insanların kedi sahibi olmalarına da izin verilmemesi lazım..Doğruyu söylemek gerekirse, köpeğimiz Hera'nın aşı ve ilaç zamanlarını ajandamda günü gününe, hatta saati saatine takip ederim ama nedense aynı şeyi Hestia için yapmayı ihmal ettim..Sonuçta da bizim küçük kızımızda çok ciddi boyutta bağırsak parazitleri gelişmiş.. Tabii hemen tedavisine başlandı ve şimdi bol bol iğne yiyip duruyor..Bir kaç günde öylesine zayıflamış ki, toparlanması bayağı zaman alacak ama sanırım işin tehlikeli kısmını atlattık..Şimdilik tek sorun, hiç hali olmasa da, aklı sürekli dışarıda olan ve yarı zamanlı bir sokak kedisi olarak hayatını sürdürmeye alışmış bir kediyi sürekli evde tutabilmek..Nöbetleşe başını bekliyoruz işte, sonbaharın ilk yağmurunun bize geri getirdiği küçük kedimizin....
On Monday night after arranging the house against storm, we discussed about our cat Hestia.. ( You could read about her dissepearance here and here) We had a glimmer of hope...We thought that if she is alive she will use her last power to come to house as she hates rain...And God we were right, a miracle is happened and when the first drops of the rain started to fall, we found Hestia near our garden in a semi dead situation..
Of course we rushed her to the vet and he found and acute condition of parasites on her intestines..After having lots of shots now she is OK and we are hopeful that the worst part is over..Now she is resting at home but its very difficult to keep her at home as she is a part time wild cat and loves to spent time outside..So nowadays we are very busy with cat-sitting to this precious little thing which the first rain of the season brought us back..
dönmüüüüş, umarım iyileşir, umarım döner demiştim.
ReplyDeletekendi kedim gelmiş gibi sevindim. nasıl mutlu oldum anlatamam.
sevgiler :*
Evet yaa, döndü :))
DeleteÇok sevindim gelmesine :) Gözünüz aydın :) Çabucak iyileşir inşallah :)
ReplyDeleteÇok teşekkürler, inşallah..
DeleteAaaaa Ayşegülcüm çok sevindim, gözünüz aydın :)
ReplyDeleteŞimdi nasıl şefkate ihtiyacı vardır onun..benim oğlan da aynı vaziyette bu ara..:) sanırım yarın da kreşe göndermeyeceğim.
Sizin hava durumu da bizden çok farklı değilmiş bu arada...Allah kolaylık versin..
Ama bu havada evde keyif yapmak ta güzeldir ya.. :)
Sevgiler
Sizede çok geçmiş olsun Sevgili Ayşe, umarım en kısa sürede hepiniz toparlanırsınız...
DeleteDönmesine çok sevindim.Gözünüz aydın... :)
ReplyDeleteÇok teşekkürler
Deletegözünüz aydın ...inanın kendi kedim dönmüş gibi sevindim
ReplyDeleteBizde inanılmaz mutlu olduk, çok teşekkürler..
DeleteGlad she is back! Our beach looks like that in winter too!AriadnefromGreece!
ReplyDeleteThanks dear Ariadne...
Deleteiçimden bir aes gelecek demişti gözünüz aydın biran önce sağlığına kacuşsun inşallah
ReplyDeletesevgiler
Çok teşekkürler, umarım en kısa sürede toparlanır...
Deletekediler mucizevidir...çok sevindim...umarım en kısa zaman da iyileşir.
ReplyDeleteHakikaten mucizevilermiş..Hestia benim ilk kedim, onları yeni yeni öğreniyorum..
DeleteCok sevindim! kedinizi ne gercekten cok iyi taniyorsunuz umarim bir daha böyle yaramazliklar yapmaz hestia :)
ReplyDeleteHastayken evden kaçmasın da ben onun her yaramazlığına razıyım :))
DeleteOoohh, gözümüz aydın, inşallah en kısa zamanda parazitlerden de kurtulur, biraz serseri, biraz çapkın ama hep sizinle birlikte mutlu mesut yaşaarrr, gideerr, çok sevindim..
ReplyDeleteÇok teşekkür ederim, inşallah uzun yıllar beraber oluruz...
DeleteCok sevindim dondugune,cabuk iyilesir umarim❤️❤️❤️
ReplyDeleteÇok teşekkürler iyi dileklerin için Sibel...
DeleteOhhh neyse ki dönmüş !
ReplyDeleteÇok sevindim.
Biraz yaşlanınca kovsan da gitmiyorlar zaten.
Tagaddi ev kedisi olsun diye öyle çok uğraştım ki,bir evde kapalı kaldığını yazmıştım anımsıyorsan işte o gün bu gündür " ev kızı " oldu.
Bu da Hestia için bir dönüm noktasıdır belki de...
İnşallah bzimkiside sokakları bırakır da en azından şu önümüzdeki kış döneminde ev kızı olmaya karar verir :))
Deleteaman aman ne güzel haber aldık akşam akşam...Mete, salonda, seslendim ona hestia dönmüş, bağırsak paraziti varmış...bıdı bıdı bıdı diye..hemen geldi ekrana yapıştı o da. Alp bu akşam prova da gelsin müjdeli haberi vereceğim:)
ReplyDeleteÇok sevindim ama çok:)
Bizde çok mutluyuz Sevgili Emel, Mete ve Alp'e sevgiler...
DeleteYazının başlığını okuyunca, "yağmur kayıp kediyi de getirmiş midir acaba" diye düşünmüştüm. Getirmiş. Gözünüz aydın. Küçükken benim de bir kedim vardı. Aşıya götürdüğüm ilk ve tek gün, korkup elimden kaçırdım, veterinerlik binasında (devletin böyle bir kurumu vardı) herkes kovaladı, yakalamaya çalıştı ama kayboldu. Ben iki gözüm iki çeşme eve geldim. Babaannem beni kedinin evi bulacağına dair ikna etemeye çalıştıysa da pek oralı olmadım. Ama gece yarısı geldi. Pencereye tırmandı, camı tıkırdattı. Açtım, girdi, kendisini sevdirdi. Ama sonra bir gün önce deli deli, korkak korkak, mutsuz bakışlarla aynı pencere önünde pinekledi, ağzı yarı aralıktı, salya da akıtıyordu ama saldırgan değildi. Kimileri kuduz dedi, kimi balık kılçığı yutmuş dedi. Çok korkuyordum ama daha çok da üzgündüm. Ve de tam dediğiniz gibi, kediler onları seven sahiplerine ölülerini göstermiyorlar. Gitti ve bir daha da gelmedi. Hala merak ederim; hiç bir müdahale edemediğim sevgili kedim kudurmuş muydu, yoksa hakikaten boğazına kılçık kaçırıp ölümcül yara mı almıştı? Dilerim sizin küçük dostunuz hemen iyileşir.
ReplyDeleteİyi ki bunu bana Hestia bulunduktan sonra yazdınız yoksa okuyunca salya sümük ağlardım her halde...Küçük bir melekmiş o...
Deletedönmesine sevindim, umarım iyileşir çabucak...
ReplyDeleteÇok teşekkürler :))
DeleteSonbahat yağmurları tüm kasvetiyle içimi sıkar benim, ama bu sefer güzel bir şeye vesile olduğu duymak güzel. Sevindim, inşallah kısa sürede toparlar.
ReplyDeleteBende pek sevmem yağmuru ama bu sefer benim küçük kızımı getirdi bana :))
DeleteÇok geçmiş olsun. Ben de çok rahatladım, sevindim. İnşallah hemen iyileşir Hestia'nız.
ReplyDeleteÇok teşekkürler, inşallah hemen iyileşir...
DeleteDöneceğini içten içe hissediyordum sanki... Önceki yorumumda da söylemiştim, bir şey söylemek için erken diye. Umarım en kısa zamanda iyileşir Hestiacık. Fotoğraflarda o kadar güzel ki...
ReplyDeleteBen ikinci gidişinden sonra umudumu iyice kaybetmiştim ama döndü işte :))
DeleteOhh geldiğini okuyunca çok sevindim :) İnşallah tedavisi de başarılı olur ve sağlığına kavuşur.
ReplyDeleteÇok teşekkürler Sinem...
Deletene güzel fotoğraflar çekmişsin ve ne güzel bir blog hazırlamışsın bayıldım doğrusu
ReplyDeleteÇok teşekkür ederim...
DeleteAy çok sevindim. İyileşecektir de bundan hiç şüphem yok. Evet biraz yaramazlığı olacaktır ama peşinden biraz koşacaksınız artık :)
ReplyDeleteSevgiler..
Vallahi şu anda her türlü yaramazlığına razıyım onun :))
DeleteUmarım bir an önce iyilerşirr <3
ReplyDeleteokurken tüylerim diken diken oldu
Çok teşekkürler, umarım hemen toparlar..
DeleteÇocuğun geri dönmesine çok sevindim. Benim de bir kedim var, 9 yaşında, sizinki kaybolduğundan beri çok üzüldüm. Parazitler bütün kedilerin derdi ama düzenli bakımla ve kist-parazit aşısıyla iyileşeceğine eminim.Büyük geçmiş olsun...
ReplyDeleteÇok teşekkürler, ve evet bundan sonra bütün aşılarını takip edeceğim...
DeleteHestia kaybolduğundan beri Güçlü'ye her dokunduğumda ona da şifa ve dönüş dileği göndermek adetimiz olmuştu (Güçlü'ye dokunmadan duramam bu arada) ona da anlatıp dururdum sevgili Hestia yı...yazını okur okumaz hem Güçlü'yü kucağıma alıp öptüm defalarca...sanki Hestia'yı öper gibi..şimdi şifa dileklerine devam...
ReplyDeleteSevgili Sibel, Güçlü'ye de sana da çok teşekkür ederim..Umarım uzun yıllar hep beraber olursunuz..İkinize de sevgilerimi gönderiyorum..
ReplyDeleteYa dönmezse diye önceki postlarınızda yazıp yazıp silmiştim ama büyük olasılıkla iyileşmek için ot yemeye kaçtı Hestia. Kedilerin özelliğidir. Hasta olunca gidip dışarıda kendilerine yararlı otları bulup yiyerek iyileşmeye çalışırlar. Çok şükür geri dönmüş. Umarım en kısa sürede atlatırsınız sıkıntıları. Hestia'ya sevgiler :)
ReplyDeleteBirkaç haftadır bloglara bakmamıştım, kaybolma yazısından önce bulunma yazısını gördüm neyse ki. Yirmi yaşındaki oğlumuz Tatanka baharda aramızdan ayrılıp yıldız tozu olduğundan beri, böyle haberler daha da çok etkiliyor. Çok sevindim kızınıza kavuşmanıza, öpün göbüşünden benim için, sıkı sıkı sarılın.
ReplyDeleteOh my God, I am SO SO SO happy to read these great news!!!!!! I was so worried and afraid too, and almost didn't have the courage to come back and check your blog... I'm really SO thankful! Thank God for the rain!!! I hope little Hestia is doing much better already! Give her a big kiss for me!
ReplyDeleteYağmur, fırtına bazen iyi şeyler de getiriyor demek.. Çok çok sevindim, tam ben de onu düşünüyordum, acaba Hera dostu Hestia gitti diye mi öyle hüzünlü bakıyor, ne oldu döndü mü minik kuş diye. Sormaya çekiniyordum.
ReplyDeleteGözünüz aydın! Minik kızınız bir an önce iyileşip sokaktaki hovarda yaşamına geri dönsün inşallah ;)
Kucak dolusu sevgiler...
Yaa Ayşegül hanım tatile çıkma telaşım vardı blog bakmaya fırsat bulamamıştım. Ama şu anda havaalanındayım, aktarma uçağımı beklerken biraz blog okuyayım dedim ve ilk olarak burya geldim bir haber var mı diye. Neyse ki dönmüş :)) çok geçmiş olsun! Gözünüz aydın :)
ReplyDelete